Članovi porodice i saborci, predstavnici boračkih udruženja i zvaničnici danas su obilježili 23. godišnjicu od smrti Ruždije Islamagića, komandanta 2. bataljona 43. drinske udarne brigade, jednog od najvećih heroja odbrane desne obale Goražda.
Okupili su se ispred zgrade u kojoj je tokom rata bila smještena komanda brigade, odakle su bezbroj puta polazili u akciju, te na mjesnom mezarju Pargani položili cvijeće i proučili Fatihu.
– U miru se on rijetko spominje, ali to je čovjek koji je od prvog dana organizovao otpor. Pamtimo ga po izuzetnoj hrabrosti, kao komandanta koji je uvijek išao ispred svih ostalih. Vijest o njegovoj smrti, nakon ranjavanja 12. aprila 1994. godine, jako smo teško podnijeli, jer on nas je vodio tokom dvije najteže godine rata – kaže Islamagićev saborac, Senad Hasović.
Islamagić s gotovo 20 svojih saboraca danas počiva u mezarju koje održavaju mještani i koje ni 22 godine nakon rata nije zaslužilo spomen ploču na ulazu i šehidsku kapiju.
Posljednja fotografija Ruždije Islamagića
– On bi sigurno bio zaboravljen da nije ove nekolicine ljudi i ponekih udruženja koja se sjećaju naših komandanata i boraca. I ovo obilježavanje inicirali su njegovi saborci, ljudi koji ga pamte. I naša, 43. brigada najmanje se spominje nakon rata i u bilo koju instituciju da dođeš niko te ne zna iako si krvario za ovu državu. Mnogo je ljudi izašlo i rata, a da nemaju kome da se obrate ni za šta – kaže Ruždijin brat Enes, jedan od četvorice braće Islamagić koja su bila u istoj jedinici.
Ruždija Islamagić je rođen 1961. godine u Ustibaru kod Rudog. Desetak godina kasnije njegova porodica doselila je u Goražde, gdje je dočekao rat. Svoj ratni put započeo je kao komandir voda koji je odbranio brdo Biserna, iznad samog grada, a polovinom 93. godine imenovan je za komandanta bataljona. Neustrašivi borac, koji će ostati zapamćen kao čovjek koji je u svaku akciju išao s tekbirom i ispred svojih boraca, ranjen je 12. aprila 94. godine, tokom žestoke agresorske ofanzive na Goražde.
Preminuo je u Ratnoj bolnici dva dana kasnije. Najvećim ratnim priznanjem „Zlatnim ljiljanom“ odlikovan je posthumno, 1995. godine.
AVAZ
